11 Juli – Vlaamse Feestdag

Beste genodigden in al uw titels en hoedanigheden,
Beste Vrienden,

Het is een genoegen jullie hier allemaal gezond en wel te zien.

Namens mijn collega’s van het bureau, het uitgebreid bureau en de diensten heet ik jullie welkom op de 11juli-receptie van de Raad van de Vlaamse Gemeenschapscommissie. Een receptie in Coronastijl, zoals u ziet.

11 juli is een dag om trots te zijn op de Vlaamse Gemeenschap. De VGC en de Vlaamse overheid hebben een ijzersterk aanbod uitgebouwd in onze stad. Van grootse schoolcampussen tot kleine buurtprojecten. Een aanbod dat oog heeft voor wie het moeilijk heeft. Dat vernieuwend is door continu te zoeken naar antwoorden op nieuwe maatschappelijke uitdagingen.

Die nieuwe uitdagingen waren er het voorbije jaar. En hoe… Corona heeft ons allemaal op de proef gesteld. Laten we op het feest van 11 juli, dit jaar, dan ook vooral hulde brengen aan alle Brusselaars. Straf hoe zij zich door deze crisis loodsen.

De Raad organiseerde dit jaar digitale dialogen tussen schoolklassen, ouderen en onze parlementsleden. Sommige getuigenissen waren hard. Een oudere vrouw brak en zei dat ze al een jaar niemand in het echt had gezien. Dat ze het ‘alleen zijn’ niet meer aankon. 

Dames en heren, 

Eenzaamheid is die andere epidemie die dit jaar slachtoffers maakt. Uit onderzoek blijkt dat de helft van de Belgen met eenzaamheid kampt. Onderzoekers spreken over een ‘sociale recessie’. De overheden hebben alles uit de kast gehaald om de economische schade te beperken. Ik hoop dat de sociale en psychische relance even veel aandacht zullen krijgen.

In een andere digitale dialoog vroeg ik aan een groep jongeren of ze zich altijd aan de regels houden. Een jong meisje zei: ja, zeer strikt meneer. Mijn moeder is al ziek. Ze mag geen corona krijgen. Ik kan niet zonder haar. 

Mensen hebben veel opgeofferd. We zien het licht aan het einde van de tunnel. Maar cruciaal is nu dat meer Brusselaars zich laten vaccineren. Ik weet dat de Vlaamse Gemeenschap en de VGC mee helpen om echt iedereen te overtuigen.

Ik ben vandaag ook trots op ons huis, de RVG. We zijn blijven doorwerken. De diensten hebben zich snel aangepast, waarvoor mijn grote dank. Grote dank ook aan mevrouw de griffier, Patricia Coppens, die er vandaag helaas niet bij kan zijn. 

We hebben niet stil gezeten:

• Met het dialoogrecht kunnen burgers makkelijk zelf een vraag stellen in de Raad. 
• Tijdens de twee examenperiodes konden studenten blokken in onze lege vergaderzalen
• We organiseerden gezamenlijke commissies met het Vlaams parlement en het Parlement francophone Bruxellois. 
• We keurden een diversiteitsplan goed samen met Actiris

En er komt meer moois aan in het volgend parlementair jaar:

• We gaan ‘on tour’ met commissies met Brusselaars in de stad 
• We gaan dit huis technisch aanpassen voor slechthorenden
• We vernieuwen het reglement om de debatten nog scherper te maken.
• En het zal een plezier zijn hier weer kinderen te zien rondlopen in de gangen. We versterken onze educatieve werking die elk jaar meer dan 4.000 leerlingen een inleiding geeft in de democratie.

Ik wil vandaag mijn collega-raadsleden van de meerderheid en oppositie speciaal bedanken voor de constructieve samenwerking. Samen slagen we erin vooruit te gaan zonder elkaar constant ‘vliegen af te vangen’

Dames en heren,

Het Nederlands en de Nederlandstaligen hebben een mooie toekomst in deze stad. 

We zijn zelfbewust. We voelen ons hier thuis, in de hoofdstad van Vlaanderen. Onze gemeenschap is breder dan de gezinnen waar enkel Nederlands wordt gesproken. Het gaat ook over al die taalgemengde gezinnen. Over de 20% ketten in Nederlandstalige scholen. Over de 30% Brusselaars die de Vlaamse gemeenschap als haar doelgroep ziet. Over de meer dan 10.000 Brusselaars die elk jaar een cursus Nederlands als tweede taal beginnen. Over de 25.000 studenten in ons hoger onderwijs. Zonder te vergeten, ook de meer dan 200.000 Vlaamse pendelaars. 

Beste genodigden,

Voor al die mensen moet de Vlaamse gemeenschap haar verantwoordelijkheid nemen. We hebben dit jaar veel gediscussieerd of het genoeg is. De middelen die van Vlaanderen naar Brussel gaan stijgen, nu voor het eerst meer dan een miljard. Spectaculair. Tegelijk stijgt de Vlaamse gemeenschapsbegroting nog sneller, waardoor het aandeel voor Brussel daalt. 

Ik weet dat Minister Dalle het opneemt voor Brussel.  Bedankt meneer de minister. Net zoals ik weet dat collegeleden mevrouw Van den Brandt, meneer Gatz en meneer Smet even oprecht vragen om voldoende middelen zodat iedereen een plek vindt op onze scholen en crèches. 

Ik wil hier ook de Brusselse Minister-president bedanken. Het gewest investeert ook in de Nederlandstalige gemeenschap van deze stad, en steeds meer. 

Dames en heren,

Het institutioneel debat over ons land leeft. Brussel zal het knelpunt zijn. Maar ook de oplossing. Wij zullen ons niet in een hoekje laten zetten. Welk model het ook wordt, wij zullen er zeer sterk over waken dat de rechten van de Nederlandstaligen beschermd worden. 

Het gaat beter met het Nederlands in Brussel. Maar we blijven waakzaam. Overal in het Nederlands bediend worden is nog altijd geen evidentie. Soms uit onkunde maar soms ook uit onwil. In mijn ideale wereld volgt elke ambtenaar een cursus NL of FR. Zo verbeteren we de dienstverlening. Maar ook de carrièrekansen van de ambtenaren en het samenleven in deze stad. 

Beste collega’s 

Ik ben blij met al de constructieve speechen vandaag. Meneer Dalle had het over de band Vlaanderen-Brussel die sterk moet blijven. Mevrouw Homans vroeg om een beschaafder debat, ik deel die hoop. Burgemeester Close beloofde het Nederlandstalige plantje op tijd water te geven. Meneer Jambon wil het land hertekenen vetrekkende van een wit blad. We moeten er inderdaad alles aan doen om ons land beter te doen werken, zolang we daarbij niet uit het oog verliezen dat Brussel geen onbeschreven blad is. Maar eerder een kleurboek, met een eigen dynamiek en identiteit, waar in elke hertekening respect voor moet zijn.

Misschien zei Johan Verminnen het op deze 11^e juli nog het mooist daarnet in de spiegelzaal: “taal mag nooit een grens vormen tussen mensen”

Dames en heren,

Laten we het hierbij houden, genoeg gespeecht. Ik wil nog eens de diensten bedanken voor het harde werk om dit alles mogelijk te maken. Als alternatief voor de grote receptie kwam Johan Verminnen langs en organiseerden we optredens en een expo.  Neem zeker nog een kijkje.

Het was een lastig jaar, iedereen is toe aan wat plezier en ontspanning. Ik wens jullie allen ‘mooie dagen’. Geniet van elkaar en van het concert.